قبیله حکم ناموس را دارد . این مفهوم , مهم ترین مفهومی است که در جامعه پذیری سیاسی جوجه سیاست بازان ایرانی , بدانها تلقین می شود . باید به هر نحو ممکن از قبیله و افراد و بزرگانش دفاع کرد . و قبیله رقیب را به لجن کشید . هرکس که از قبیله رقیب دفاعی بکند همانند افراد آن قبیله خونش مباح است . این فرهنگ قرن هاست که در فضای سیاسی و اجتماعی کشور نهادینه شده است .
گروهها و احزاب سیاسی و شخصیت های تاثیر گذار این فرهنگ را به عنوان کلیدی ترین شاخص سیاست مدار شدن جوانان بدانها آموزش می دهند .
فضای سیاسی کشور را رصد کنید این قبیله گرایی را بهتر درک می کنید. اصولگرا اصلاح طلب اعتدالی هم ندارد همه درگیر این عارضه فرهنگی هستند .
۱ نظر
۰۷ ارديبهشت ۹۳ ، ۲۳:۵۵
